Sistemi za upravljanje sadržajem ili CMS-ovi (Content Management System) su najpopularniji alat za kreiranje sadržaja na internetu. Poslednjih godina, oni su evoluirali da postanu sastavni dio sve složenijeg ekosistema veb sajtova, mobilnih aplikacija i platformi. Da bi pojednostavio procese, tim istraživača sa Internet interdisciplinarnog instituta (IN3) na Univerzitetu Oberta de Catalunia (UOC), razvio je model otvorenog koda za automatizaciju izdvajanje sadržaja iz CMS-a.
Model otvorenog koda je potpuno funkcionalan naučni prototip koji omogućava izdvajanje strukture podataka i biblioteka svakog CMS-a, i kreiranje dijela softvera koji djeluje kao posrednik između sadržaja i tzv. front-end-a (konačne aplikacije koju koristi korisnik). Cjelokupan proces se obavlja automatski, što ga čini rješenjem bez grešaka i skalabilnim rešenjem, jer se može ponoviti više puta bez povećanja troškova.
Važnost CMS-a u onlajn svijetu
Sistemi za upravljanje sadržajem stoje iza više od 60% stranica koje su trenutno dostupne na mreži. Sistemi kao što su WordPress, Joomla i Drupal postali su popularni uglavnom zato što pružaju jednostavno korisničko iskustvo, što je omogućilo svim korisnicima da postanu dio lanca kreiranja onlajn sadržaja.
Student na doktorskom programu “Mrežne i informacione tehnologije”, kao i glavni autor studije koja predstavlja novi model, Džoan Giner, istakao je da su tokom poslednjih četiri-pet godina ovi sistemi pružali informacije ne samo pregledačima, već i mobilnim aplikacijama. CMS-ovi imaju interfejse za programiranje aplikacija (API), pomoću kojih mobilne aplikacije komuniciraju kako bi izdvojile sadržaj. Ovi sistemi, poznati kao CMS-ovi “bez glave”, omogućavaju da se sadržaj kreiran na jednostavan način kasnije koristi na različitim platformama.
CMS-ovi su stoga postali veliki “kontejner” sadržaja i podataka koje koristi svaka aplikacija ili platforma. Ovo je pojednostavilo mnoge procese, ali je takođe dodalo složenost u smislu razvoja koje su posebno očigledne za organizacije koje upravljaju velikim brojem sadržaja i platformi. Sve je češće da kreiranje nove mobilne aplikacije uključuje složen razvojni put, a ovi zadaci su pojednostavljeni modelom koji su osmislili istraživači sa Internet interdisciplinarnog instituta.
Automatizacija izvlačenja sadržaja iz CMS-a
Model koji je razvio Giner, zajedno sa svojim istraživačkim partnerima Abelom Gomezom i Žordijem Kabotom, ICREA istraživačem i vođom SOM istraživačke laboratorije – uveliko pojednostavljuje proces razvoja nove aplikacije i zauzvrat dovodi do značajnih ušteda u pogledu vremena i resursa. Proces, koji je razvijen zahvaljujući finansiranju evropskih projekata AIDOaRT i TRANSACT, ima za cilj da izdvoji i predstavi CMS model na jasan i automatski način da bi se lakše koristio kao izvor informacija. Pored toga, tehnološki predlog istraživača sa IN3-a, ima za cilj da generiše kod koji će delovati kao veza između CMS-a i razvoja novih aplikacija.
Da bi se to postiglo, prvi korak je da alatu date adresu i informacije za prijavu za CMS. Kada je jednom prijavljen, on čita API, razumije ga i koristi proces obrnutog inženjeringa da predstavi strukturu i biblioteke sadržaja CMS-a na standardni način. Na osnovu toga, automatski generiše kod konektora preko kojeg će komunicirati CMS i nova mobilna aplikacija koja se razvija.
To je način standardizacije procesa između CMS-a i konačne aplikacije. Njegova najveća prednost je sama standardizacija. Govorimo o procesu koji se često ponavlja u organizacijama koje upravljaju sadržajem. Procesu koji svaki put kada se izvrši, uključuje postavljanje specifičnog razvojnog tima koji zahtijeva troškove niza resursa, i to pored toga može da generiše greške. Kroz automatizaciju, sve se pojednostavljuje i postaje skalabilnije.
Kao takav, ovaj model za automatizaciju ekstrakcije CMS-a fokusira se na skalabilnost, pošto jednom kada se kreira nacrt i kod CMS-a, oni se mogu ponovo koristiti koliko god puta je potrebno i integrisati u buduće razvojne projekte bez dodatnih troškova.
Istraživači takođe ističu da je to automatski model koji kreira biblioteke sadržaja bez grešaka, dok, ako se posao obavlja ručno, programeri uvijek mogu da pogriješe u liniji koda.
Izvor: techxplore.com